واکاوی مکانی و زمانی روند بارش سالانه ایران طی سال‌های 1329 تا 1386

یکی از روش‌هایی که می‌توان به کمک آن سیر تحولات بارندگی را درگذشته و حال بررسی نمود، آنالیز روند سری‌های زمانی بارش در مقیاس‌های مختلف زمانی است. هدف این پژوهش واکاوی مکانی و زمانی روند بارش سالانه ایران با استفاده از پایگاه داده ‌های آفرودیت می‌باشد. در این پژوهش با استفاده از بروندادهای به‌دست‌آمده کنترل کیفی شده پایگاه داده – بارش یاخته‌ای آفرودیت به ارزیابی روند بارش سالانه کشور پرداخته شد. داده‌های این پایگاه در بازه زمانی 1329 تا 1386 هجری خورشیدی و تفکیک مکانی 25/0 × 25/0 و 5/0 × 5/0 درجه می‌باشند. جهت محاسبه روند بارش سالانه ایران از روش نا پارامتری من-کندال و جهت برآورد میزان شیب روند از روش شیب‌ خط سن استفاده شد. نتایج حاصل از واکاوی این داده‌ها نشان داد که در سری‌های زمانی میانگین ایستگاهی و یاخته‌ای بارش ایران، روند افزایشی یا کاهشی معنی‌داری در سطوح اطمینان 99% و 95% وجود ندارد. آماره‌های آزمون سن در سطوح اطمینان مورد بررسی نشان دادند که به‌طور متوسط بارش ایران در هرسال حدود 439/0 میلی‌متر افزایش داشته است. ضمن اینکه کمینه و بیشینه کاهش بارش در سطح 99% به ترتیب برابر 476/0- و 321/1 میلی‌متر بوده است. درحالی‌که کمینه و بیشینه بارش یاخته‌ای ایران در سطح 95% به ترتیب 221/0- و 088/1 میلی‌متر برآورد شده است.